Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Τελικά η ζωή είναι πολύ όμορφη…

Ναι! Η ζωή είναι πολύ όμορφη ακόμα και αν έχω λυγίσει, ακόμα και αν έχω κλάψει, ακόμα και όταν έχασα την γή κάτω απο τα πόδια μου και ξαναγεννήθηκα απο τις στάχτες μου! Μέσα απο το σκοτάδι ήρθε το φώς, μέσα απο την ανησυχία ήρθε η δύναμη, μέσα απο το άγχος ξεπήδησε η δημιουργικότητα και νομίζω πως θα μπορούσα να φέρω και άλλα τέτοια παραδείγματα! 
 

Ό,τι πρόβλημα και αν βιώνει ο καθένας μας μικρό ή μεγάλο, τι θα ήταν πιο σωστό? Να επαναπαυόμαστε, να μεμψιμοιρούμε, να αποδίδουμε αλλού τις ευθύνες και να λέμε λόγου χάρη ότι ευθύνεται η οικονομική κρίση για τα προβλήματά μας, ή να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας και να επιτύχουμε να πραγματόποιήσουμε τα όνειρά μας όλα ένα- ένα ακόμα και αν όλα αρχικά μοιάζουν αβέβαια και δύσκολα? Παρόλο που και εγώ έχω λυγίσει πολλές φορές στην ζωή μου, θα συνεχίσω να πιστεύω πως η ζωή είναι πολύ όμορφη και θα κάνω τα πάντα για να κάνω την κάθε μέρα μου ξεχωριστή και να ζώ το παρόν μου με όσο πιο πολύ πάθος μπορώ, με όσο περισσότερη θετική σκέψη και με όσο περισσότερη τόλμη μπορώ! Δεν θέλω πλέον να σκέφτομαι τι θα φέρει το μέλλον! Το μέλλον είναι μια άβυσσος βαθειά και σκοτεινή για εμένα! Το φώς μου είναι στο παρόν μου, τα όνειρά μου βρίσκονται εδώ ακριβώς σε αυτή την μοναδική στιγμή που γράφω και αναπνέω και το ότι την μοιράζομαι μαζί σας την κάνει ξεχωριστή! Είμαι 31 χρονών και απο εδώ και πέρα θέλω να πραγματοποιήσω όλα τα όνειρά μου!

Θα με έκανε πολύ ευτυχισμένη εαν μοιραζόσασταν και εσείς μαζί μου τα όνειρά σας, τους προβληματισμούς σας, τις επιθυμίες σας, τις οποιεσδήποτε δυσκολίες ή φόβους σας. Θα είμαι πάντα εδώ έτοιμη και πρόθυμη να σας ακούσω, να μιλήσουμε, να ανταλλάξουμε απόψεις για οποιοδήποτε θέμα σας απασχολεί! Κατά διαστήματα και όσο πιο δυναμικό γίνεται καθημερινά αυτό το blog θα αναρτίζονται διαφορα θέματα προς συζήτηση!

Ήρθε η ώρα λοιπόν να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να δώσουμε χρώμα στην ζωή μας. Νομίζω πρέπει να ξαναγίνουμε παιδιά και να ξαναζήσουμε την παιδική μας ηλικία όπως τότε που δεν μας απασχολούσε τίποτα. Το μόνο που μας ένοιαζε ήταν να φάμε και να παίξουμε όλη μέρα!

Πιστεύω επίσης πως η αγάπη είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων. Εάν αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις, εαν πιστεύεις στον εαυτό σου και εαν ότι και να γίνεται κύριος στόχος σου είναι τα όνειρά σου και πως θα τα πετύχεις, όλα πραγματοποιούνται! Ζείς την ζωή που δεν πίστευες ποτέ πως θα ζήσεις!

Τι θα λέγατε να προσπαθούσαμε να καταλάβουμε περισσότερο την ζωή μας την οποία ζούμε? Μαζί?

Ακόμα και αν οι ημέρες που διανύουμε φαίνονται οι χειρότερες, ακόμα και αν βρισκόμαστε στο σκοτάδι και δεν έχουμε δει ακόμα φώς και περπατάμε στα τυφλά, να βρούμε την δύναμη να διαγράψουμε το παρελθόν μας, να μάθουμε απο τα λάθη μας, άλλωστε άνθρωποι είμαστε…. και να κρατήσουμε μόνο ό,τι αξίζει πραγματικά. Μόνο τότε θα είμαστε έτοιμοι και να δείτε που θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα μας πλημμυρίσει με την μαγεία της, θα γεμίσει τα ονειρά μας και την ψυχή μας με ευτυχία και θα αλλάξει ολοκληρωτικά την ζωή μας.

Ας ξεκινήσουμε να γιορτάζουμε την ζωή μας…ας κάνουμε στην ζωή μας την κάθε μέρα μοναδική…

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου